Również zbyt długie karmienie wyłącznie piersią (przez jeden rok, a nawet do dwóch lat) może być przyczyną różnych zaburzeń w odżywianiu, ponieważ jest ono niedostateczne pod względem jakościowym. Pociągnąć to może za sobą duże niedobory, zwłaszcza białkowe, witaminowe i soli mineralnych, co w konsekwencji doprowadzić może do ciężkich zaburzeń ogólnej przemiany materii.
Niedostateczna ilość pokarmu naturalnego może być powodem szkodliwego dla niemowlęcia głodzenia. Dziecko głodne jest niespokojne, płacze dużo, spada stale na wadze wystąpić może uporczywe zaparcie lub też stolce głodowe — wolne, ciemno zabarwione z domieszką śluzu. Przyczyną zbyt małej ilości wyssanego pokarmu może być upośledzona czynność gruczołów sutkowych, lub też upośledzona zdolność ssania u niemowlęcia słabego, a szczególnie u niemowląt z objawami urazu porodowego.
Wśród innych przyczyn należy wymienić wrodzone wady, jak: warga zajęcza (labium lepoiinum) i wilcza paszcza (taux łupina), zmiany rozwojowe w ośrodkowym układzie nerwowym (oligophrenia), stany zapalne jamy ustnej lub nosogardzieli oraz nawykowe połykanie powietrza (aeiophagia).
W stanach niedokarmienia należy podawać pokarm zestrzyknięty, stosować odżywianie mieszane, a gdy to jest niemożliwe, przejść na odżywianie sztuczne.
Szkodliwe wpływy środowiska zewnętrznego. Do tych wpływów zaliczamy: przegrzewanie, popełnianie różnych błędów w higienie codziennej, jak brak czystości, światła i powietrza, oraz zakażenie. Błędy higieniczne powodują zmniejszenie ogólnej odporności niemowlęcia, co z kolei wpływa na zmniejszenie tolerancji na spożywany pokarm.
Tylko bardzo dokładne badanie i wczesne ustalenie rozpoznania pozwoli na szybkie usunięcie danego czynnika szkodliwego, co powoduje z reguły szybkie ustąpienie zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego. Lekkie niedomagania, jak pleśniawki jamy ustnej lub nieżyt nosa, mogą być przyczyną zaburzeń powstałych wskutek utrudnienia ssania. W przypadkach pleśniawelc stosujemy pędzlowanie jamy ustnej roztworem boraksu z gliceryną.
