Pierwsze wykwity w obrębie skóry mogą powstawać już w kilka godzin po zastosowaniu leku. Zmiany są wielopostaciowe i polegają na obecności rumieni, grudek obrzękowych i pęcherzy. Rumienie są kształtu regularnego, owalne lub okrągłe, dobrze odgraniczone od otoczenia, niekiedy o ułożeniu koncentrycznym. Zabarwienie ich jest początkowo żywoczerwone, przechodzi stopniowo w miarę trwania zmian w sino- czerwone lub brunatne (ryc. 27.2). W przypadkach o bardziej ostrym przebiegu w części środkowej wykwitów dochodzi do gromadzenia się płynu wysiękowego i powstawania pęcherzy (erythema muHiiorme bullosum).
Najczęstszym umiejscowieniem zmian na skórze są dłonie i stopy, okolica stawów nadgarstkowych po stronie zginaczy oraz przednie powierzchnie podudzi. Rzadziej choroba dotyczy czerwieni warg, błony śluzowej jamy ustnej, spojówek oraz okolic narządów płciowych. Na bocznych powierzchniach języka oraz na błonach śluzowych policzków tworzą się powierzchowne pęcherze i nadżerki pokryte częściowo brunatnymi strupami zaschniętej wydzieliny. Zmiany ustępują bez pozostawienia śladów, oprócz okresowego zluszczania i niewielkich przebarwień. Choroba ma przebieg nawrotowy, najczęściej występuje wiosną i jesienią.
Obraz histologiczny. W skórze właściwej występuje obrzęk z gromadzeniem się płynu wysiękowego i tworzeniem pęcherzy podnaskórko- wych [11], W okolicy rozszerzonych naczyń są widoczne nacieki zapalne.
Niektórzy autorzy [20] odróżniają 2 typy zmian histologicznych. Pierwszy, opisany powyżej, w którym proces chorobowy dotyczy głównie skóry właściwej i drugi, toczący się przede wszystkim w warstwie podstaw- nej i kolczystej naskórka, powodujący ich martwicę. Obraz ten jest prawie identyczny z obserwowanym w necrolysis toxica Lyell.
