W odżywianiu dzieci z hipotrepsją w razie niemożności zapewnienia pokarmu kobiecego należy stosować wyłącznie mleko sproszkowane, a ponieważ czynność przewodu pokarmowego jest obniżona, lepiej podawać mieszanki zakwaszone. Obliczając zapotrzebowanie jakościowe i ilościowe z początku podajemy nieco mniej (o 1—2 decynemów na 1 cm2 powierzchni jelit lub odpowiednią ilość kalorii) z powodu obniżonej tolerancji. Po stwierdzeniu poprawy, w razie dalszego braku przyrostu na wadze, zwiększamy stopniowo, lecz stosunkowo szybko, ilość poży-wienia. Pod względem jakościowym podajemy zwykle pożywienie należne dla danego wieku, a tylko wtedy, gdy takie postępowanie okaże się bezskuteczne lub jeżeli na plan pierwszy występują wyraźne zaburzenia przewodu pokarmowego, stosujemy mieszanki lecznicze i to nie przez czas dłuższy, z chwilą bowiem stwierdzenia wyraźnej poprawy dosyć szybko przechodzimy na pożywienie normalne. Zwracamy uwagę na dostatecznie wczesne podawanie pożywienia papkowatego (kaszki, jarzynki), witamin, zwłaszcza A, zespołu witaminy B, witamin C i D.
Jeżeli wyżej wymienione postępowanie lecznicze nie- daje zadowalających wyników, należy zastosować leczenie bodźcowe. Zalecamy wstrzykiwanie krwi domięśniowo (heterohemoterapia) w ilości 5 ml,
Zarys pediatrii 11 j[-0j[ daje nam leczenie bodźcowe pod postacią wstrzykiwań krwi domięśniowych (5—7 razy po 5 ml), transfuzji krwi i wlewań osocza. Z uwagi na upośledzoną przemianę materii komórkowej ustroju, a zwłaszcza wątroby, bardzo wskazane jest podawanie metioniny (doustnie lub pod postacią wstrzykiwań) przez dłuższy okres (4—6—8 tygodni). W związku ir z właściwościami anabolicznymi androgenów wskazane jest podawanie testosteronu (Testosteionum aceticum), przy czym należy wstrzykiwać dwa razy tygodniowo po 5—1-0 mg przez okres 4—8 tygodni, lub Diana- bol ,,Ciba”.
