Rozstrzygnięcie, czy mamy do czynienia z bliźniętami jednojajowymi czy dwujajowymi, opieramy na dokładnym oglądaniu popłodu. W każdym przypadku znajdziemy dwie pępowiny, biegnące do wnętrza dwóch worków płodowych. Jeżeli błona rozdzielająca oba jaja płodowe składa się tylko z dwóch blaszek, to mamy do czynienia z ciążą jednojajową i obie blaszki są niczym innym, jak dwiema . błonami owodniowymi, dającymi się rozdzielić na wspólnym łożysku, aż do przyczepów pępowiny. Przegroda między obu jajami, złożona z czterech blaszek, tj. dwóch owodni i dwóch kosmówek, świadczy o ciąży dwujajowej. W wyjątkowych przypadkach ciąży jednojajowej spotykamy wspólny worek owodniowy i wówczas dwie pępowiny wychodzą z wnętrza jednego worka płodowego.
Niejednokrotnie było podnoszone zagadnienie, czyi jaja mogą być zapłodnione plemnikami po dwóch oddzielnych stosunkach płciowych, a nawet nasieniem dwóch różnych mężczyzn. Nosi to nazwę super- foecundatio. U zwierząt zjawisko to jest z całą pewnością stwierdzone, natomiast u ludzi tego rodzaju doświadczenia nie zostały wykonane, jakkolwiek teoretycznie podobne przypuszczenie posiada naukowe uzasadnienie. Zagadnienie superioetatio ani teoretycznie ani praktycznie nie posiada żadnych podstaw. Przez superioetatio rozumiemy zapłodnienie drugiego jaja w tym czasie, kiedy pierwsze jest już zagnieżdżone w macicy i osiągnęło pewień stopień rozwoju. Z badań nad czynnością jajnika wiemy, że z chwilą zapłodnienia jaja, powstaje w jajniku ciałko żółte, które swoim działaniem hormonalnym hamuje dojrzewanie innych pęcherzyków. Ponadto wiemy, że około piątego miesiąca ciąży doczesna zrasta się z doczesną prawdziwą, zamykając zupełnie wnętrze macicy a tym samymi drogę przejścia dla plemników. Nawet, gdyby we wczesnych miesiącach ciąży plemniki przedostały się aż do jajowodów, to i taik nie spotkają owoeytu, gdyż jajeczko- wanie w tym czasie nie odbywa się.
