Jeżeli dziecko jest stale przekarmiane ilościowo lub jakościowo, np. nadmiarem mleka lub węglowodanów, może ono nadmiernie przybierać na wadze. Mimo że robi ono na pierwszy rzut oka wrażenie świetnie odżywionego, to w istocie jest ono „nalane” (z powodu nadmiaru wody nie dość ściśle związanej z tkankami), blade. Tkanki są znacznie mniej napięte, zwykle towarzyszy mniej lub więcej zaznaczona anemia. Ogólna obniżona odporność ustroju należy do cech charakterystycznych tego schorzenia, stąd też duża skłonność do zachorowania.
W leczeniu uwzględnić musimy podstawowy czynnik, jakim jest unormowanie żywienia ilościowe i jakościowe.
Witaminy odgrywają, jak wiemy, dużą rolę w prawidłowej przemianie materii ustroju niemowlęcego. Brak tych czynników spowodowany niedostatecznym ich wchłanianiem się, zwiększonym zapotrzebowaniem i zużyciem może być przyczyną różnych, nieraz ciężkich stanów chorobowych. Niedobór witamin występuje szczególnie u dzieci żywionych sztucznie, źle żywionych (ilościowo i jakościowo) i. u wcześniaków.
Leczenie polega na uzupełnianiu braków witaminowych przez podawanie soków owocowych, jarzyn i gotowych przetworów witaminy A, B, C, D. Przetwory witaminowe należy ściśle dawkować, gdyż przedawkowanie, zwłaszcza niektórych witamin, może być przyczyną ciężkiego uszkodzenia (np. podawanie nadmiernej ilości witaminy D).