W fazie odprężenia zanika szybko platforma orgazmu (co powoduje zwiększenie się światła 1/3 zewnętrznej części pochwy) oraz w tempie wolniejszym powracają do stanu wyjściowego 2/3 wewnętrznej części pochwy, a zabarwienie ciemnopurpurowe ustępuje. U niektórych kobiet w fazie odprężenia może nadal występować zwilżanie ścian pochwy treścią śluzowatą, co jest oznaką dalszego utrzymywania się podniecenia seksualnego lub jego ponownego, natychmiastowego wznawiania się. Stymulacja seksualna może u tych kobiet spowodować wystąpienie następnego orgazmu.
W czasie ejakulacji, oraz tuż po niej, wytwarza się w pochwie ujemne ciśnienie (Fox, Wolff i Baker, 1970). Być może jest to wynikiem dalszego rozszerzenia się ścian pochwy uwarunkowanego silnym napięciem seksualnym, lub może być wyjaśniane postępującym poszerzaniem się ścian pochwy pod wpływem nacisku prącia w czasie i po ejakulacji.
Akomodacja pochwy. Akomodacja pochwy jest to rozluźnienie napięcia, rozszerzenie i rozciągnięcie ścian pochwy następujące pod wpływem stymulacji seksualnej, ułatwiającej wprowadzenie wzwiedzionego prącia. Niedostateczne podniecenie seksualne kobiety wynikające z różnych przyczyn utrudnia dokonanie immissio wskutek niedostatecznej akomodacji stronnie), 2) wzgórek łonowy, 3) bruzda udowa (obustronnie), 4) napletek łechtaczki, 5) trzon i żołądź łechtaczki, 6) wędzidełko łechtaczki, 7) zewnętrzny brzeg i wewnętrzna powierzchnia dużej wargi sromowej (obustronnie), 8) ujście cewki moczowej, 9) ujście małych gruczołów śluzowych przedsionka (obustronnie), 10) zewnętrzny brzeg i wewnętrzna powierzchnia malej wargi sromowej (obustronnie), 11) przedsionek pochwy, 12) przednia ściana pochwy, 13) wejście do pochwy, 14) ujście gruczołów Bartholina (obustronnie), 15) przedni brzeg i zewnętrzna powierzchnia błony dziewiczej, 16) tylna ściana pochwy (widoczna dopiero po zniszczeniu błony dziewiczej), 17) wędzidełko warg sromowych, 18) krocze, 19) odbyt, 20) krocze tylne, 21) czubek kości ogonowej, 22) skóra pośladków (według Van de Velde’a, 1965) pochwy.
Może to stwarzać fałszywe przekonanie o dysproporcji wielkości narządów płciowych, to jest prącia i pochwy. Pochwa – z fizjologicznego punktu widzenia – jest prawie nieogra- niceenie rozciągliwa. Gdy dochodzi do immisńo dość wcześnie, w fazie podniecenia, zanim nastąpi zwilżenie ścian pochwy (rozpoczynające się w warunkach prawidłowych w 10-30 sekund po rozpoczęciu stymulacji seksualnej) oraz zanim nastąpi mimowolne poszerzenie i rozciągnięcie pochwy, kobieta może mieć trudności z akomodacją pochwy do prącia w stanie erekcji, zwłaszcza gdy jest ono duże. Powstaje wtedy wrażenie, że istnieje anatomiczna dysproporcja wielkości narządów płciowych partnerów. Wrażenie to jest złudne, gdyż u podstaw tej dysproporcji tkwi co prawda niedobór, lecz natury psychicznej.
