Usunięcie części kory nowej wiedzie na ogół do wzmożenia ogólnej aktywności oraz niekontrolowanej aktywności seksualnej wskutek zniszczenia mechanizmów hamulcowych. Obserwowano u samców szczurów osłabienie zachowań seksualnych po uszkodzeniu grzbietowo-bocznych (lecz nie środkowych) części kory mózgowej. Natomiast usunięcie zakrętów gruszkowatych kory mózgowej płatów skroniowych u kotów, zarówno u samców jak i samic wywołuje zachowanie hiperseksualne. Całkowita obustronna dekortykacja powoduje u kotów zanik zachowań seksualnych (w czym szczególne znaczenie zdają się mieć płaty czołowe), natomiast jednostronna dekortykacja nie znosi kopulacji. Opisano też u szczurów trwały zanik aktywności seksualnej po zniszczeniu płatów czołowych, podczas gdy rozległe uszkodzenia płatów ciemieniowych, skroniowych i potylicznych zdawały się nie wywierać prawie żadnego wpływu na zachowania seksualne.
Wiadomo, że kora mózgowa u ludzi wywiera zasadniczy wpływ na reaktywność seksualną. Prawidłowe reakcje i odczucia seksualne zależą przy tym od nieuszkodzonej funkcji całej kory mózgowej. Mechanizmy korowe sprawiają, że nieznaczne uszkodzenia kory mogą być wyrównywane poprzez przejęcie ich funkcji przez inne okolice kory. Te mechanizmy kompensacyjne mają jednak ograniczony zasięg i przy poważniejszych uszkodzeniach kory dochodzi do powstania określonych zaburzeń. Uszkodzenie określonych części kory wywołuje przy tym różne jakościowo i ilościowo zmiany w aktywności seksualnej. Uszkodzenie mózgu charakteryzuje się: 1) zmianami psychicznymi, 2) napadami padaczkowymi, 3) objawami ubytku czynności połowiczej: jedno- lub dwustronnymi, 4) objawami nieprawidłowej czynności wyzwolonej uszkodzeniem (Domżał, 1974). Ubytek czynności może być różnie wyrażony, gdyż w mózgu spotyka się tak zwane nieme okolice, których uszkodzenie nie pociąga za sobą wyraźnych ubytków czynności.
