W okresie miesiączki występuje, jak wiadomo, przekrwienie w obrębie miednicy malej. Powoduje to bóle przed pojawieniem się krwawienia w przewlekłych zapaleniach przydatków, omacicza i przymacicza oraz w przewlekłym zapaleniu wyrostka robaczkowego. Z chwilą pojawienia się miesiączki bóle zazwyczaj ustępują lub stają się mniejsze. Bóle pojawiające się w drugim i trzecim dniu miesiączki są, zdaniem niektórych autorów (Halban), znamienne dla mięśniaków, jakkolwiek przy mięśniakach występować mogą bóle także po ukończeniu miesiączki. Bolesne skurcze macicy podczas miesiączki przemawiają za istnieniem przeszkody, utrudniającej odpływ krwi na zewnątrz (zwężenia kanału szyjki, tyłozgięcie i nadmierne przodozgięcie macicy, mięśniaki śródścicnne i podśluzowe).
Bóle podczas stosunku płciowego umiejscowione są najczęściej u wejścia do pochwy. Przyczyną ich jest szczególna wrażliwość kobiety, np. w tzw. pochwicy albo też sprawy zapalne, skaleczenia i owrzodzenia sromu i okolicy przedsionka. Bóle w głębi miednicy, jakich kobieta doznaje czasem przy spółkowaniu, wskazują na schorzenia w sąsiedztwie jamy Douglasa (zapalenia przydatków, zapalenia przymacicza tylnego, zrosty, guzy), ale nie zawsze uzależnione są od przyczyn natury anatomicznej (hysteria).
Jeśli weźmiemy pod uwagę, że bóle towarzyszyć mogą najrozmaitszym schorzeniom ginekologicznym, że dokładne ich umiejscowienie bywa czasami trudne, a określenie ich rodzaju niedokładne, to nie można się dziwić, że wielu lekarzy chorób kobiecych nie przypisuje objawowi temu większego znaczenia diagnostycznego. Jednak dokładne wywiady mogą dostarczyć pewnych wskazówek, które ułatwiają wyprowadzanie wniosków rozpoznawczych po badaniu przedmiotowym.
