Zaburzenia w środowisku wewnętrznym pozostają w ścisłym związku z wpływem środowiska zewnętrznego.
Do czynników środowiska zewnętrznego wpływających na przebieg ostrych schorzeń przewodu pokarmowego u niemowląt zaliczamy: 1) czynnik konstytucjonalny, 2) czynnik (pokarmowy, 3) czynniki fizykalne: a) wpływ temperatury zewnętrznej, b) wpływ czynników atmosferycznych, 4) czynniki higieniczne.
Głównym czynnikiem środowiska wewnętrznego jest czynnik zakaźny, a więc zarazek.
Czynnik pokarmowy ma znaczenie przede wszystkim u dzieci żywionych sztucznie, gdyż, jak wiemy, schorzenia te u dzieci karmionych piersią zdarzają się znacznie rzadziej.
Dzieci żywione sztucznie w sposób nieodpowiedni tak pod względem ilościowym, jak i jakościowym znajdują się w stanie przewlekłego zaburzenia w odżywianiu. Uszkodzenie to jest zwykle tak znaczne, że nawet mała szkodliwość dodatkowa może się łatwo stać przyczyną nagłego zachorowania.
Czynniki fizykalne. Chociaż ostre schorzenie przewodu po-karmowego u niemowląt nie należy do występujących wyłącznie w miesiącach letnich, to jednakże spostrzegamy nasilenie się jego w tych właśnie miesiącach.
Nie ulega wątpliwości, że wysoka letnia temperatura zewnętrzna z równoczesną wysoką temperaturą mieszkania niewątpliwie mają ujemny wpływ.
Wpływ czynników atmosferycznych, a mianowicie nagłych spadków barometrycznych, frontów burzowych, przypuszczalnie i zmiennego oddziaływania promieniowania kosmicznego, jest niezaprzeczalny zaobserwować to możemy najlepiej w zakładach zamkniętego lecznictwa na oddziałach biegunkowych.
