Istotnym dowodem słusznego rozumowania będzie ustąpienie objawów zaburzenia po zmianie pokarmu naturalnego, lub też zastosowania odżywiania sztucznego.
Nieraz spostrzega się u niemowląt występowanie stanów uczulenia na pokarm, co objawia się wymiotami, wolnymi stolcami i nagłym ogólnym złym stanem dziecka. Należy wtedy również zmienić pokarm naturalny lub przejść na odżywianie sztuczne.
Często przyczyną zaburzenia w odżywianiu naturalnym jest przekarmienie i niedokarmienie.
Przekarmienie może być spowodowane zbyt obfitą wydajnością gruczołów piersiowych oraz błędami popełnianymi w technice karmienia, tj. wtedy, gdy karmiąca nie’ przestrzega ściśle wyznaczonych godzin karmienia (karmienie na każdy krzyk dziecka). Głównymi objawami zaburzeń przewodu pokarmowego powstającymi w tych przypadkach są: ulewanie pewnej ilości pokarmu bezpośrednio po ukończeniu karmienia, nieraz wymioty oraz zwiększona liczba wolnych, kwaśnych wypróżnień o zabarwieniu prawidłowym lub zielonym z domieszką śluzu. Mimo nieprawidłowych stolców niemowlęta te przybierają na wadze, stan ogólny ich jest dobry. Zaburzenia te zwykle ustępują samoistnie albo po uregulowaniu czasu trwania karmienia (skrócenia) i zmniejszeniu liczby posiłków.
