Zapalenia płuc w przebiegu schorzeń, takich jak cukrzyca, sarkoidoza, oraz u osób przyjmujących małe dawki steroidów systemowych, mogą mieć przebieg podostry (36). Wówczas ciepłota ciała jest tylko nieznacznie podwyższona, występuje kaszel z odkrztuszaniem żółtej wydzieliny. W badaniu radiologicznym i/lub tomografii komputerowej klatki piersiowej stwierdza się cień lub cienie okrągłe z tzw. rąbkiem rozjaśnienia (ang. halo sign) (23).
W rozpoznawaniu i leczeniu zakażeń grzybiczych pomocne są badania mikologiczne obejmujące posiew różnych materiałów (plwocina, krew, BAL) na podłoża stałe, wybiórcze dla grzybów, identyfikacja gatunkowa grzyba i ozna-czenie lekowrażliwości na lek przeciwmikotyczny (11). Badania te wymagają czasu. Odczyny precypitacyjne u chorych z deficytem układu immunologicznego nie mają znaczenia diagnostycznego. Najczęściej więc podejmuje się terapię empiryczną amfoterycyną B w dawce lmg/kg m.c., którą stosuje się przez 6-12 dni (11, 35). W leczeniu grzybic znalazły zastosowanie także inne leki, których nazwy, dawkowanie i najczęściej występujące objawy uboczne przedstawiono w tabeli 2 (3,11,22). Masywne krwawienie z dróg oddechowych w przebiegu asper-gilozy leczy się także operacyjnie (lobektomia, pulmonektomia) (1).
Poważnym problemem najbliższych lat jest wzrastająca liczba oportuni-stycznych zakażeń grzybiczych opornych na antymikotyki. Liczba leków prze- ciwgrzybiczych jest ciągle za mała (11).
Zakażenie Pneumocystis carinii stanowi najczęstszą przyczynę oportunistycznego zapalenia płuc u chorych zakażonych HIV. Opisano także zapalenie płuc wywołane tym patogenem po przeszczepieniu szpiku (2), u chorych otrzymujących steroidy systemowe z powodu ziaminiaka Wegenera (31) i astmy oskrzelowej (3-0). Nie spotyka się natomiast tego zakażenia u osób z prawidłową odpornością, nawet wśród personelu medycznego, który bezpośrednio kontaktuje się z zakażonymi (26).
W przeciwieństwie do zakażonych HIV, u nie zakażonych choroba rozpo-czyna się ostro. Dominuje kaszel, podwyższona ciepłota ciała i duszność. Badanie radiologiczne klatki piersiowej może nie wykazać zmian w początkowym okresie choroby. Później pojawiają się rozlane zmiany siateczkowate lub ogniskowe, skonsolidowane. Występują one obustronnie, rzadko obejmują górne płaty płuc (5, 2-0).
