Grypa, nazywana także influencą, należy do ostrych chorób zakaźnych. Występuje ona sporadycznie, w formie epidemii ©raz pandemii o światowym zasięgu, przy czym epidemie mają przebieg falisty. Najwcześniejsze wiadomości o epidemii grypy pochodzą z początków średniowiecza. Największe pandemie w bieżącym stuleciu notowano w r. 1918 (pandemia grypy tzw. hiszpańskiej, która była przyczyną zgonu
Etiologia. Przez długie lata sądzono, że grypę wywołuje pałeczka influency Pfeiffera. Dopiero udoskonalenie techniki mikroskopowej, a przede wszystkim odkrycie techniki hodowli wirusów, wykazało, że przyczyną jest wirus, a właściwie kilka typów wirusów. Po raz pierwszy wirus grypy — mianowicie, typu A — wykryli w r. 1933 trzej badacze angielscy Smith, Andrewes i Laidlaw, a typu B — w r. 194-0 niezależnie od siebie Francis i Magill. Obecnie znane są z całą pewnością 3 typy wirusów: typ A, B i C, z których największe znaczenie epidemiologiczne ma typ A. Istnieją podstawy do przypuszczenia, że istnieją dalsze nie odkryte dotąd typy. Wirusy grypy dają się najlepiej hodować na tkance zarodkowej kurczęcia. O naturze wirusów grypy i ich biologii posiadamy skąpe wiadomości. Wirus grypy rozmnaża się i utrzymuje się przy życiu zasadniczo tylko na tkance żywej. Jego czas przeżycia poza człowiekiem jest w normalnych warunkach krótki, zaledwie do kilkunastu godzin.
