Jajniki są położone w górnej części jamy miedniczej i zazwyczaj jedna ich strona opiera się w małym zagłębieniu wewnętrznej powierzchni mięśnia zasłonowego (fossa ovarica). Są to dwa lekko przypłaszczone twory kształtu podłużnego, umieszczone na tylnej blaszce więzadła szerokiego i przytwierdzone do niego za pomocą krezki (mesovarium), małego zdwojenia otrzewnej.
W jajniku rozróżniamy dwie powierzchnie: boczną, spoczywającą w dole jajnikowym, i przyśrodkową, zwróconą do macicy. Z dwóch brzegów jajnika jeden jest przytwierdzony do krezki jajnikowej i zwie się wnęką (hilus ovarii) drugi biegnie od bocznej i tylnej części „,. ,,
Schemat przedstawiający rozwoj jajnika macicy do jajnika tzw. więzadlo jaj- i narządów w jego otoczeniu (wg Sefyego) nikowe właściwe (lig OV&Tii pTOpriuiU, j – dodatkowe ujście trąbki 2 – ujście brzuszne trąbki 7-uchy~ chorda Uteroosarica). Więzadło lejko- łf’k trąbki ł-częsić główna przewodu Wolffa. 5 – przewód
Śródmiąższowe (interstiiium) , 14 – pierwotna błona biaława i S – błona biaława wtórna 16 – nabłonek rozrodczy 17 – wtórne sznury nabłonka rozrodczego 18 – przyjajnik 19 – więzadło jajnika 20 – przewód Gartnera (część przewodu Wolffa) wolny, jest zwrócony ku tyłowi i ku zewnątrz. W razie silnego rozciągnięcia jest wyczuwalny nad spojeniem łonowym i może sięgać nawet do pępka.