Dzięki temu unikamy nadmiernego obarczania białkiem obcogatunko- wym, co dla organizmu chorego nie jest bez znaczenia. Szczególnie należy mieć na uwadze osobników, którzy kiedyś już surowicę tego gatunku zwierzęcia otrzymali. U osobników uczulonych ponowne podanie surowicy może dopiero nastąpić po odczuleniu ich metodą Besredki, w przeciwnym razie doszłoby do groźnego dla życia wstrząsu. Drugim zjawiskiem występującym u osobników uczulonych po podaniu surowicy jest choroba posurowicza, która występuje po upływie 7—14 dni od chwili podania surowicy. Najistotniejszymi jej objawami są: gorączka, wysypka na skórze o typie najczęściej pokrzywkowym, czasem odrowym albo płoniczym, przeważnie cechuje ją polimorfizm. Wysypka swędzi lub piecze, niekiedy równocześnie występują obrzęki. Dalszymi objawamLsą bóle, obrzęki stawów, objawy ze strony przewodu pokarmowego, jak wymioty, rozwolnienie, czasem objawy duszności, zaburzenia krążenia, przyspieszona akcja serca, spadek ciśnienia krwi. We krwi stwierdza się leukopenię z eozynofilią.
W każdym przypadku przed podaniem surowicy należy przeprowadzić starannie wywiad dotyczący przede wszystkim otrzymanej już kiedyś surowicy końskiej lub innej. Odczynów posurowiczych należy również obawiać się u osobników obarczonych objawami alergicznymi oraz u tych, których członkowie rodziny cierpią na pochodne schorzenia, jak katar sienny, astma oskrzelowa i inne. U tych osobników nie należy podawać surowicy dożylnie, a podając ją domięśniowo metodą Besredki należy mieć w pogotowiu środki krążeniowe, jak adrenalina, sympatol, kardiamid, kofeina i inne. W przypadku uczulenia na białko końskie należy stosować surowicę przeciwbłoniczą baranią.