Na etapie konkretyzacji szukanie kierunku rozładowania dokonuje się na zasadach teorii uczenia się, a przedmiotem wzmocnienia i eliminacji są społeczne stereotypy zachowań, mniej lub bardziej efektywne formy, działania, które są wynikiem własnych prób i błędów. Szczególnie wyraźnie procesy te występują w okresie dojrzewania. W żadnym okresie nie ma tak wielkiego społecznego niebezpieczeństwa niemożności rozpoznania źródeł napięcia (wywołującego agresję) czy rozpoznania zamiennego (emocje za seks i przeciwnie). Obserwujemy również społeczne mechanizmy konkretyzacji:
– a) na zasadzie stereotypu – nazwania (mianowania) powtarzającego się bodźca (np. erekcji) i odpowiadającej mu trwale redukcji (np. przez onanizm) określone zostaje jego źródło, zwerbalizowana potrzeba na użytek własny, czy nawet otoczenia rówieśniczego
– b) na zasadzie oczekiwania osób z otoczenia, np. partnerki czy partne ra, informacja o analogicznej potrzebie własnej dociera do świadomości podmiotu (petting) w okresie dojrzewania konkretyzacja jest utrudniona przez wzajemne zdominowanie napięć seksualnych prestiżowych, poznawczych , .
– c) poprzez skojarzenia z sytuacjami nie tyle przeżytymi, ale o których posiada się informację, że występują w określonym czasie (wieku), miejs-
