Z nastaniem przekwitania cykl miesięczny zatrzymuje się, aby już więcej nie powrócić. Rzecz prosta, że jeśli po dłuższej lub krótszej przerwie krwawienie miesięczne wraca, mówimy tylko o czasowym zatrzymaniu się miesiączki. Pojęcie przekwitania przesądza bowiem, że zatrzymanie cyklów miesięcznych jest ostateczne.
Odsetek kobiet przedwcześnie przekwitłych, u których cykl miesięczny skończył się przed 45 rokiem życia, jest trudny do oznaczenia wynosi on około 15%. Znane są przypadki przekwitania już w dwudziestym, a nawet w osiemnastym roku życia. Brak cyklu miesięcznego, który dowodzi, że jajeczkowanie już nie odbywa się, nie wyłącza jednak możliwości wytwarzania przez gruczoły płciowe takiej ilości hormonów, które utrzymują jeszcze przez pewien czas w dobrym stanie części płciowe i nie dopuszczają do zaniku cech płciowych drugorzędnych.
Przeciwieństwem wczesnego przekwitania jest przekwitanie późne, występujące powyżej 50 roku życia (u 30% kobiet między 50-54 rokiem życia, u 1,64% między i 55-58 rokiem życia według Schroiera). Wystąpienie miesięcznego krwawienia po ukończeniu 60 roku życia należy już do rzadkości. Jedną z przyczyn wpływających na opóźnienie ostatecznego zatrzymania się cyklów miesięcznych są mięśniaki, które w pewnych przypadkach mogą pobudzać macicę do bardzo częstych skurczów, wzmagać czynność mięśnia macicznego, a co za tym idzie, powodować silniejsze i trwałe ukrwawienie macicy i jej otoczenia.
