Teoria ta ma jednak tę stabą stronę, ze przyjmuje z reguły równomierne zluszczanie się uległej martwicy śluzówki podczas miesiączki, podczas gdy właśnie regułą jest miesiączkowanie poszczególnych części śluzówki macicy po kolei, a nie równocześnie.
W odróżnieniu od polipów śluzowych macicy nazwą polypus fibrosus (polipa włóknistego) określamy podśluzowe mięśniaki macicy, mające szypułę i będące w trakcie wydalania ich do pochwy.
Schorzeniem o zupełnie odmiennej etiologii jest tzw. polip łożyskowy (polypus placentaris). Twór ten występuje zawsze pojedynczo, a powstaje wskutek zatrzymania cząstki łożyska po porodzie lub po poronieniu. Prowadzi to do krwawień, których przyczyną jest niedostateczne zwijanie się macicy w miejscu zajętym przez polipa oraz częściowe oddzielanie się zatrzymanych cząstek utkania łożyskowego. Krew gromadząca się w skrzepach na powierzchni polipa może wypełnić stopniowo całą jamę macicy.
Objawy i rozpoznanie. Polipom śluzowym towarzyszą z reguły krwawienia i uplawy. Krwawienia mają zwykle charakter urazowych i występują po stosunkach płciowych, po badaniu, po przepłukiwaniu pochwy. Mogą jednak występować i przy oddawaniu stolca. W każdym razie krwawienia te mają charakter nieregularnych, nie związanych z miesiączką. Mogą być one nieraz tak silne, że stanowią poważne niebezpieczeństwo dla chorej.
