„Wydaje się, że erekcje w czasie snu występują przez cale życie od okresu noworodkowego, wzmagając się pod wpływem marzeń sennych w fazach REM . .. Spotykane u noworodków erekcje w fazie REM mogą być fizjologicznym wzorem rozładowania dla niezróżnicowanej fazy rozwoju (występującej przed rozwojem struktur psychicznych niezbędnych dla marzeń sennych), a poza tym mogą być niezależne od treści tych marzeń. Ponadto jest prawdopodobne, że erekcja u noworodka reprezentuje prymitywne stadium autoerotycznej organizacji odczuć i doświadczeń genitalnych mimo tego, że jest ona albo fizjologicznym mechaniz- mem rozładowania, albo wskaźnikiem napięcia. Długotrwałe erekćje w fazie REM u dorosłego mężczyzny mogą być częściowo regresją do prymitywnego stanu infantylnej organizacji genitalnej, chociaż wydaje się zrozumiałe, że wyższe stopnie organizacji genitalnej, cechujące się ukierunkowaniem na obiekt, również mogą ulegać aktywizacji” (Fisher i wsp 1965). ‘
Poglądy dotyczące fizjologicznego sterowania erekcją oraz jej wywoływania potwierdzone zostały wynikami uzyskanymi w badaniach starzejących się mężczyzn. Kinsey, Pomeroy i Martin (1948) oraz Rubin (1963) stwierdzili, że u 70 i 80-letnich mężczyzn występują erekcje i to wiele lat po utraceniu zdolności do spółkowania oraz po zaniku wszelkich zainteresowań erotycznych. Kinsey i współpracownicy wspominają
dwóch 88-letnich mężczyznach, którzy od 15 lat byli impotentami, lecz u których mimo tego pojawiały się poranne erekcje. Fisher i współpracownicy (1965) uważają, że powyższy fenomen jest regresją nocnych erekcji w fazie REM do prymitywnego stadium organizacji genitalnej – charakterystycznej dla okresu dzieciństwa.
