Sumę pobranych jednorazowo przetwoiów spożywczych określamy nazwą posiłku. Suma posiłków tworzy dietę. Przez odpowiednią dietę rozumiemy taką, w której skład wchodzi wiele chemicznie odrębnych ciał w takich stosunkach, aby wykorzystanie ich przez ustrój było należyte. Podstawowe te związki chemiczne muszą znajdować się w pokarmie w pożądanych proporcjach, zapewniających najkorzystniejsze działanie i utrzymanie fizjologicznej równowagi. Pokarm powinien też zawierać jak najmniejszą ilość czynników szkodliwych.
Ponieważ ustrój zwierzęcy czerpie energię z rozkładu doprowadzanych mu w postaci pokarmów węglowodanów, tłuszczów i ciał białkowych (paliwa), potrzeby jego energetyczne można określać w kaloriach. Jednostką konsumpcyjną jest dzienna ilość kalorii potrzebnych osobie dorosłej, przebywającej w klimacie umiarkowanym i nie pracującej fizycznie. Ilość ta, stanowiąca minimum zapotrzebowania wynosi – w myśl prawideł odżywiania, opracowanych swego czasu przez Ligę Narodów – 2400 kalorii rzeczywiście przez ustrój asymilowanych (kal. netto). Przy określaniu wartości kalorycznej pokarmów doliczać jednak trzeba w diecie mieszanej przeciętnie 10% ze względu na straty spowodowane przez przygotowanie spożywanych przetworów.
Jak wykazały dokładniejsze badania, norma konsumpcyjna dorosłej kobiety jest mniejsza, ze względu na mniejszą jej wagę i wzrost, i wynosi w rzeczywistości 0,83 jednostki komsumpc.yjnej. Ciężarna ma jednak pełną jednostkę konsumpcyjną {2400 kał, netto), a karmiąca nawet większą o 25%. Osoby obojga płci, powyżej 6g roku życia,potrzebują dziennie 0,75 jednostki konsumpcyjnej.
