Hormon wzrostu wpływa na metabolizm glukozy zarówno insulinopo- dobnie, jak i diabetogennie [12], Działanie podobne do insuliny ujawnia się przez krótki okres natychmiast po dożylnym podaniu hormonu. Okres zmniejszenia glikemii trwa ok. 20 min. W pracach doświadczalnych wykazano bezpośredni insulinopodobny wpływ hormonu wzrostu na tkankę mięśniową i komórki tłuszczowe. Nie wiadomo, czy ten fakt ma jakiekolwiek znaczenie fizjologiczne. Bardziej oczywisty i lepiej udokumentowany jest efekt przeciwinsulinowy, który występuje w następnej fazie działania hormonu wzrostu. Zmniejszona tolerancja glukozy jest charakterystycznym objawem dla akromegalii. Efekt hiperglikemi- zujący hormonu wzrostu odgrywa pewną rolę w homeostazie glukozy. Ma też znaczenie kliniczne, w niektórych bowiem przypadkach niedoboru hormonu wzrostu dochodzi do objawowej hipoglikemii [8],
Znane jest również działanie insulinotropowe hormonu wzrostu. Podanie hormonu wzrostu prowadzi do zwiększonego wydzielania insuliny zarówno pod wpływem glukozy, jak i argininy. Niektóre dane z prac doświadczalnych przemawiają za tym, że hormon wzrostu ma bezpośredni pobudzający wpływ na komórki (3 wysp trzustkowych.
Hormon wzrostu ma właściwości lipolityczne, prowadząc do zmniejszenia rezerw tłuszczowych w tkankach, zwiększenia stężenia wolnych kwasów tłuszczowych w surowicy i przesunięcia lipidów do wątroby. To działanie hormonu może być zmniejszone przez insulinę i z tego powodu jest łatwiejsze do wywołania u chorych z niedoborem hormonu wzrostu, u których wydzielanie insuliny jest zmniejszone [5],
