W celu założenia krążka należy chorą ułożyć na wznak lub na boku z nogami zgiętymi w stawach biodrowych i kolanowych. Krążek wprowadza się prawą ręką po uprzednim rozchyleniu warg sromowych, w wymiarze przednio-tylnym wejścia do pochwy, kierując krążek zrazu ku tyłowi. Jeśli krążek jest z masy elastycznej, można go ugnieść, aby przybrał kształt owalny i mógł być łatwo przeprowadzony przez szczelinę płciową. Kiedy mniej więcej połowa krążka znajdzie się już w pochwie, popycha się go lekko w górę. Krążek może się teraz ułożyć na lewym i prawym mięśniu dźwigającym odbyt – rozpiętością swoją na poprzek. Ku przodowi leży on ponad szczeliną płciową, która odgrywa rolę „wrót przepuklinowych“. Palec wskazujący prawej ręki musi w tym czasie kontrolować – przesuwaj ąc się wzdłuż ściany pochwy – czy brzeg krążka znalazł się poza szyjką macicy.
Ponieważ krążek leży od przodu ponad szczeliną płciową, przednio ściana pochwy (oraz pęcherz moczowy) może przez niego wypadać, jeśli będzie zbyt mały. Celem uniknięcia tego zakłada się w tych przypadkach raczej krążki w kształcie dziurkowanego talerzyka, które lepiej podtrzymują pochwę i macicę.
W przypadkach niewielkiego obniżenia macicy z nieznacznym uchyłkiem pochwowym pęcherza moczowego może okazać się wystarczający zwyczajny krążek Hodge’a. Jeśli mięśnie dźwigające odbyt są tak słabe, że krążka nie można na nich oprzeć, zakładanie go jest bezcelowe. W takich przypadkach należy zalecić leczenie operacyjne.
