Skłonność do zaparcia zwalczamy dowozem dostatecznej ilości płynów obojętnych, wywaru z marchwi lub soków owocowych. Dodatek cukru mlekowego lub miodu w ilości od 5 do 1-0 g dziennie (do płynów obojętnych) może być dobrym środkiem pomocniczym. Zwalczać należy nadużywanie lewatyw i środków przeczyszczających, a rodziców dziecka trzeba uświadomić i uspokoić, że skłonność do zaparcia nie jest chorobą i że zwykle znika ona samoistnie z chwilą rozpoczęcia podawania pożywienia papkowatego, jarzynek i soków owocowych.
U dzieci pobudliwych spostrzegamy nieraz objawy aerofagii — połykania powietrza w czasie karmienia, oraz przeżuwania — ruminatio.
Aerofagia powoduje wskutek nagromadzenia się dużej ilości powietrza w przełyku i żołądku występowanie wymiotów. Objaw ten zwalczamy przez uniesienie niemowlęcia po nakarmieniu do pozycji pionowej i przytrzymanie go w tej pozycji przez kilka minut, ażeby umożliwić mu wydalenie nagromadzonego powietrza.
Kurcz przełyku i kurcz wpustu. Nieraz niemowlę oddaje niewielkie ilości pożywienia bezpośrednio po spożyciu, co często błędnie uważa się za wymioty. Występuje to zwykle po raz pierwszy wtedy, gdy dziecku podaje się pożywienie papkowate, którego początkowo nie chce ono przyjmować. Treść pokarmu nie ma kwaśnego zapachu wymiocin. Objawy te spostrzegamy najczęściej .u niemowląt z pobudliwym układem nerwowym. Cierpliwość, spokój i przyzwyczajenie niemowlęcia do przyjmowania pożywienia papkowatego są najlepszym sposobem zwalczania tych objawów.
