Socjalizacja potrzeby seksualnej jest procesem, który powinien być rozpatrywany z uwzględnieniem całego okresu rozwoju psychicznego, od urodzenia do dojrzałości. Poznawanie i interioryzacja norm określa- jących ramy zachowania seksualnego odbywa się bowiem w znacznej części w okresie poprzedzającym pojawienie się potrzeby seksualnej, a więc w pierwszych latach życia, począwszy od wczesnego dzieciństwa. Okres od wczesnego dzieciństwa do początków dojrzewania pozwala na ukształtowanie podstawowych pojęć moralności seksualnej, a także na nabycie odpowiednich umiejętności funkcjonowania społecznego, które będą stanowiły punkt wyjścia działań społeczno-erotycznych, inicjowanych w okresie dojrzewania. Zagadnienia te były już omawiane powyżej, przy analizowaniu wczesnodziecięcego treningu społecznego. Konieczne wydaje się jednak zwrócenie uwagi na fakt, że proces socjalizacji potrzeby seksualnej obejmuje dwa elementy składowe: nabywanie wiedzy o wymaganiach społecznych dotyczących aktywności seksualnej oraz nabywanie umiejętności zaspokajania potrzeby seksualnej zgodnie z wymaganiami społecznymi. Drugi element, dotyczący nabywania określonych umiejętności, związany jest z treningiem społecznym. W procesie nabywania wiedzy wyraźnie natomiast występuje zapoznawanie się z określonymi normami i ewentualna interioryzacja tych norm. Interioryzacja, a więc przyjęcie norm za własne, w pełni aprobowane reguły postępowania, dotyczy dość często tylko pewnej części zakazów i nakazów, co w niektórych przypadkach może być dowodem niepełnej lub nieprawidłowej socjalizacji, w innych natomiast stanowi
– 0 przeciwstawieniu się regułom uznawanym za niedostatecznie uzasadnione. Przykładem nieprawidłowej socjalizacji, wynikającej z braku interioryzacji normy może być postępowanie człowieka, który aczkolwiek wie, że uwiedzenie młodej dziewczyny za pomocą kłamliwych obietnic jest potępiane społecznie (czyni jej krzywdę), decyduje się na takie działanie, realizując swój egoistyczny cel. Zapytany o opinię na temat podobnych zachowań innych ludzi, gotów jest wyrazić swoje potępienie, mimo że jego rzeczywista postawa wobec takich działań jest liberalna lub nawet akceptująca (zaznacza się tutaj rozbieżność opinii
– 1 postawy, zjawisko znane z badań z zakresu psychologii społecznej – por. Newcomb i in,, 1970), Inna natomiast sytuacja powstaje wówczas, gdy młoda dziewczyna, wychowana w atmosferze potępienia przedmałżeńskich kontaktów seksualnych, decyduje się na współżycie z kandydatem na męża, demonstrując tym samym przeciwstawienie się normie, której nie akceptuje zarówno w wypowiadanej przez siebie opinii, jak i w postępowaniu.
